پوشش شایسته (پوشش فروتنانه) موضوعی است که بسیاری مواقع مورد توجه مسیحیان و حتی غیرمسیحیان قرار می‌گیرد و حتی در بسیاری مواقع از سوی مخالفان مسیحیت، با حجاب و پوشش زنان خلط مبحث می‌گردد و تفاسیر و برداشت‌هایی غیرواقعی از آن ارائه می‌گردد.
پولس رسول در تشریح نحوه لباس پوشیدن مناسب زنان در کلیسا، آن‌ها را تشویق می‌کند که «فروتنانه» و با «نجابت و متانت» لباس بپوشند؛ سپس لباس نامتعارف را با اعمال نیکی که برای کسانی که ادعا می‌کنند پرستندگان واقعی خدا هستند مقایسه می‌کند. (اول تیموتائوس ۲: ۹-۱۰).
در حالی که کتاب مقدس فقط به طور خاص به نیاز زنان به پوشش شایسته (پوشش فروتنانه) می‌پردازد، اصولاً همان آموزه برای مردان نیز صدق می‌کند. هم مرد و هم زن باید در نوع پوشش خود خداوند را جلال دهند.
ما پیش‌تر در مقاله‌ای تحت عنوان «آیا شرم و حیا برای مردان هم لازم است؟» اشاره‌ای کوتاه به این موضوع داشته‌ایم که پیشنهاد می‌کنیم نگاهی به مقاله مذکور بیندازید.
تواضع یا فروتنی در نحوه لباس پوشیدن ما فقط برای کلیسا نیست. این معیاری است برای همه مسیحیان در هر زمان و مکانی که باشند. کلید درک اینکه چه چیزی تواضع و شایستگی در پوشش را تشکیل می‌دهد، بررسی نگرش‌ها و مقاصد قلبی است.
کسانی که دلشان به سوی خدا متمایل است، تمام تلاش خود را برای پوشش شایسته، متواضعانه و مناسب به کار می‌گیرند. کسانی که قلبشان به خود متمایل است، به‌گونه‌ای لباس می‌پوشند که توجه را به خود جلب کند، بدون توجه به عواقب آن برای خود یا دیگران.
یک زن باخدا تلاش می‌کند تا همه چیز را با دیدگاه «خداوند» انجام دهد. او می‌داند که خدا می‌خواهد قومش، نگران جلالش و وضعیت روحانی برادران و خواهران خود در مسیح باشند. اگر زنی اقرار کند که مسیحی است و در عین حال به‌گونه‌ای لباس بپوشد که توجه ناخواسته به بدن او جلب شود، او شاهدِ ضعیفِ کسی است که جان او را با مُردن برای او بر روی صلیب خرید.
او فراموش می‌کند که بدن او توسط مسیح فدیه شده است و اکنون معبد روح‌القدس است (اول قرنتیان ۶: ۱۹-۲۰). او به دنیا می‌گوید که ارزش خودش را کاملاً فیزیکی تعیین می‌کند و جذابیت او بستگی به این دارد که چقدر از بدنش را برای آن‌ها آشکار می‌کند. بعلاوه، او عمداً با پوشیدن به شکلی نامتعارف، بدن خود را برای مردان به نمایش می‌گذارد تا به دنبال هوس بروند، برادران خود را در مسیح تشویق به گناه می‌کند، چیزی که خداوند آن را محکوم کرده است. (متی ۵: ۲۷-۲۹). امثال ۷: ۱۰ از زنی یاد می‌کند با ویژگیِ «در لباس فاحشه، با خباثت دل». در این آیه از مزمور، وضعیت قلبی زن با نحوه لباس پوشیدن او نشان داده می‌شود.
پوشش شایسته (پوشش فروتنانه) به چه معناست؟
کتاب مقدس می‌گوید که ما باید پوشش شایسته (پوشش فروتنانه) داشته باشیم؛ اما این نوع پوشش در جامعه مدرن دقیقاً به چه معناست؟ آیا زن باید از سر تا پا پوشیده شود؟ فرقه‌ها و مذاهبی در دنیا وجود دارند که این را از زنان می‌خواهند. اما آیا این معنای کتاب مقدسیِ فروتنی و شایستگی است؟
در اینجا نیاز است تا مجدد به موضوع برخوردهای قلبی برگردیم. اگر قلب زن به خداپرستی متمایل باشد، لباسی می‌پوشد که نه تحریک کننده باشد و نه آشکار کننده در انظار.
انتخاب لباس او نشانه غرور یا خودنمایی نخواهد بود و بر شهادت شخصی او به عنوان فرزند خدا تأثیر منفی نخواهد داشت. هر کس دیگری که در حلقه دوستان او قرار دارد ممکن است لباس غیرشایسته بپوشد، اما او در برابر وسوسه همراهی با جمعیت مقاومت می‌کند.
او از لباس‌هایی که برای جلب توجه به بدنش طراحی شده و مردان را به شهوت می‌کشاند اجتناب می‌کند، زیرا او به اندازه کافی عاقل است که بداند این نوع توجه او را تحقیر می‌کند. این تصور که به مردان به دلیل لباس پوشیدنش فرصتی برای گناه کردن در برابر خدا بدهد، برای او نفرت انگیز است، زیرا او به دنبال محبت و احترام به خداست و می‌خواهد دیگران نیز همین کار را انجام دهند.
پوشش شایسته و فروتنی در لباس پوشیدن، تواضع و خداپرستیِ قلبی را آشکار می‌کند، نگرش‌های فروتنانه‌ای که باید خواست همه زنان و مردان باشد که برای رضایت و احترام به خدا زندگی می‌کنند.
لازم به ذکر است که پوشش شایسته که در کتاب مقدس مورد اشاره قرار می‌گیرد، امری ورای حجاب و پوشش ظاهری است که در برخی از ادیان و مذاهب مورد تأکید و حتی مورد اجبار قرار می‌گیرد. پوشش شایسته که در کتاب مقدس مورد تأکید قرار می‌گیرد، پوششی است که از قلب فرد و میزان اقبالش به سوی خداوند نشات می‌گیرد، نه از روی ترس و اجبار.
در حقیقت پوشش شایسته (پوشش فروتنانه) در نگاه کتاب مقدس، برای قدردانی ایمانداران از محبتی است که خداوند تمامی جهانیان را به رایگان از آن بهره‌مند نموده است (یوحنا ۳: ۱۶)، نه از روی ترس و نه از روی اجبار.
