تولد تازه از منظر کتاب مقدس

تولد تازه یکی از هیجان‌انگیزترین آموزه‌های مسیحیت است، اما این آموزه دقیقاً به چه معناست، کتاب مقدس در خصوص آن چه می‌گوید، یک فرد چگونه آن را دریافت می‌کند و نیز پس از دریافت آنچه اتفاقی می‌افتد؟

در این مقاله قصد داریم تا به بیان چند نکته مختصر در خصوص چنین سؤالاتی بپردازیم.

زمانی که نیقودیموس، یکی از اعضای سَنهِدرین، یا شورای حاکم اسرائیل باستان، با عیسی ملاقات کرد (شرح این ملاقات در باب ۳ انجیل یوحنا آمده است)، تعلیم عیسی درباره تولد تازه را می‌شنویم. نیقودیموس از ترس دیده شدن، شبانه نزد عیسی آمد و در جستجوی حقیقت بود. آنچه عیسی به او گفت در مورد ما نیز صدق می‌کند:

«عیسی در پاسخ گفت: «آمین، آمین، به تو می‌گویم، تا کسی از نو زاده نشود، نمی‌تواند پادشاهی خدا را ببیند.» (یوحنا ۳:۳).

نیقودیموس علیرغم آموخته‌های بسیارش، گیج شده بود. عیسی توضیح داد که او در مورد تولد تازه فیزیکی صحبت نمی‌کند، بلکه منظورش یک تولد دوباره روحانی است:

عیسی جواب داد: «آمین، آمین، به تو می‌گویم تا کسی از آب و روح زاده نشود، نمی‌تواند به پادشاهی خدا راه یابد.آنچه از بشرِ خاکی زاده شود، بشری است؛ امّا آنچه از روح زاده شود، روحانی است.» (یوحنا ۳: ۵-۶)

قبل از اینکه دوباره متولد شویم، ما اجسادی متحرک هستیم، که از نظر روحانی مُرده‌اند. ما از نظر جسمانی زنده هستیم و از نظر ظاهری هیچ مشکلی برای ما به نظر نمی‌رسد. اما در درون، ما موجودات گناه هستیم که تحت سلطه و کنترل آن هستیم.

تولد تازه توسط خدا به ما داده شده است

همان‌طور که نمی‌توانیم خودمان را به دنیا بیاوریم، توان انجام این تولد معنوی را نیز به تنهایی نداریم. خدا آن را می‌دهد، اما از طریق ایمان به مسیح می‌توانیم آن را درخواست کنیم:

«متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده و میراثی فسادناپذیر و بی‌آلایش و ناپژمردنی که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛» (اول پطرس ۱: ۳-۴)

از آنجا که خداوند این تولد تازه را به ما می‌دهد، ما دقیقاً می‌دانیم که در کجا ایستاده‌ایم. این چیزی است که در مسیحیت بسیار هیجان‌انگیز است. ما مجبور نیستیم برای نجات خود مبارزه کنیم و بدانیم که آیا به اندازه کافی دعا کرده‌ایم یا به اندازه کافی کارهای خوب انجام داده‌ایم. مسیح این کار را برای ما انجام داد و کامل است.

تولد تازه باعث دگرگونی کامل می‌شود

تولد تازه اصطلاح دیگری برای احیاء است. قبل از نجات، ما گمراه هستیم:

« امّا شما به سبب نافرمانیها و گناهان خود مرده بودید،…» (افسسیان ۲: ۱)

پس از تولد تازه، احیای ما آن‌قدر کامل است که می‌توان آن را چیزی کمتر از یک زندگی کاملاً تازه در روح توصیف کرد. پولس رسول آن را این‌گونه بیان می‌کند:

«پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقتی تازه است. چیزهای کهنه درگذشت؛ هان، همه چیز تازه شده است!» (دوم قرنتیان ۵: ۱۷)

این یک دگرگونی و تغییر تکان‌دهنده است. باز هم، ما از بیرون یکسان به نظر می‌رسیم، اما در درون، طبیعتِ گناه‌آمیزِ ما کاملاً با یک شخص تازه جایگزین شده است، موجودی که در نظر خدای پدر به خاطر قربانی شدن پسرش عیسی مسیح، پارسا به شمار می‌آید.

تولد تازه اولویت‌های تازه‌ای را به ارمغان می‌آورد

با طبیعتِ جدید ما، اشتیاق شدیدی برای مسیح و چیزهای خدا به وجود می‌آید و برای اولین بار، می‌توانیم به طور کامل این گفته عیسی را درک کنیم که می‌فرماید:

«من راه و راستی و حیات هستم؛ هیچ‌کس جز به واسطۀ من، نزد پدر نمی‌آید.»(یوحنا ۱۴: ۶)

ما با تمام وجود خود می‌دانیم عیسی حقیقتی است که ما در طول این مدت به دنبال آن بوده‌ایم. هر چه بیشتر از او دریافت کنیم، بیشتر می‌خواهیم. میل ما به او احساس درستی دارد. این حس طبیعی است. همان‌طور که ما به دنبال یک رابطه صمیمی با مسیح هستیم، عشقی را تجربه می‌کنیم که شبیه هیچ عشق دیگری نیست.

به عنوان مسیحی، ما هنوز گناه می‌کنیم، اما برای ما شرم‌آور است، زیرا اکنون می‌دانیم که گناهان ما چقدر خدا را آزار می‌دهد. با زندگی جدیدمان، اولویت‌های تازه‌ای را گسترش می‌دهیم. ما می‌خواهیم خدا را از روی محبت خشنود کنیم، نه از روی ترس، و به عنوان اعضای خانواده او، می‌خواهیم با پدر و برادرمان عیسی هماهنگ شویم.

هنگامی‌که در مسیح شخصی تازه می‌شویم، بار خفقان‌آور تلاش برای به دست آوردن نجات خود را نیز پشت سر می‌گذاریم. ما سرانجام متوجه می‌شویم که عیسی چه کاری برای ما انجام داده است:

«و حقیقت را خواهید شناخت، و حقیقت شما را آزاد خواهد کرد.» (یوحنا ۸: ۳۲)