در فیلیپیان ۴: ۸، پولس رسول به ایمانداران فیلیپی می‌آموزد که بر اضطراب و نگرانی غلبه کنند و با تفکر درست در مورد چیزهایی که خدا را خشنود می‌کند، شادی و رضایت را در زندگی مسیحی تجربه کنند. به این ترتیب، مسیحیان از طریق تفکر درست «دل خویش را با مراقبتِ تمام پاس بدار»، که در نتیجه شیوه زندگی آن‌ها را تغییر می‌دهد (امثال ۴: ۲۳).
پولس در فهرست فضایل شایسته خود، در خصوص تأمل و تفکر نمودنِ ایمانداران، این دستور را گنجانده است که «در مورد هر آنچه درست است بیندیشید».
چگونه می‌توانیم با فکر کردن به هر چیزی که درست است از ذهن خود محافظت کنیم؟ کلمه ”درست“ در زبان یونانی اصلی به معنای ”عادل، آن چیزی است که با عدالت، از نظر اخلاقی درست، مناسب و مطابقت دارد“.
۲ تفسیر از تفکر درست از دیدگاه پولس
به طور خاص، این اصطلاح به روابط ما با دیگران مربوط می‌شود. یک تفسیر (مکس آندراس، غلاطیان-کولسیان، جلد ۸، انتشارات Broadman & Holman ، ۱۹۹۹، صفحه ۲۶۲) معتقد است که تفکر در مورد هر چیزی که درست است به عدالت بین ”همه طرفین درگیر، که تمام تعهدات و بدهی‌ها را برآورده می‌کند اشاره دارد. درست اندیشیدن فرد را از نزاع‌ها و اختلافات دور می‌کند و به نیازها و حقوق طرف مقابل فکر می‌کند“.
تفسیر دیگری (”آی.لوه“ و ”ایی.ای نیدا“، کتاب راهنمای نامه پولس به فیلیپیان، انتشارات United Bible Societies ، ۱۹۹۵، صفحه ۱۳۴) توضیح می‌دهد که ”شخص ”عادل“است… و بنابراین درست زمانی که به خدا و همنوعانش آنچه را که حقشان است می‌دهد. او وظیفه مناسب و درستِ خود در قبال خدا و انسان را پذیرفته و انجام می‌دهد.“
به عبارت دیگر، ”به هر چیزی که در نظر خدا و مردم درست است بیندیشید“ یا ”درباره آنچه برای همه افراد منصفانه است بیندیشید“، راهی عالی برای درک معنای گفته‌ی پولس است.
یکی از زمینه‌های نگرانی پولس در نامه خود به فیلیپیان این است که چگونه اختلافات بین اعضای کلیسا را مدیریت کنیم. او به بحث خاصی بین دو زن در کلیسا اشاره می‌کند: «از اِفُودیه استدعا دارم و از سینتیخی تمنا می‌کنم که در خداوند یکرأی باشند. از تو نیز ای همکار وفادار، تقاضا دارم که این دو بانو را یاری کنی، زیرا همراه با اَکْلیمِنتُس و دیگر همکارانم که نامشان در دفتر حیات نوشته شده است، دوشادوش من برای کار انجیل مجاهده کرده‌اند» (فیلیپیان ۴: ۲-۳).
در اوایل این رساله، پولس کلیسا را ترغیب می‌کند:
«بیایید شادی مرا به کمال رسانید و با یکدیگر وحدت نظر و محبت متقابل داشته، یکدل و یکرأی باشید. هیچ کاری را از سَرِ جاه طلبی یا تکبّر نکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید. هیچ یک از شما تنها به فکر خود نباشد، بلکه به دیگران نیز بیندیشد.همان طرز فکر را داشته باشید که مسیحْ عیسی داشت» (فیلیپیان ۲:۲-۵).
وقتی دیگران را فروتنانه و متواضعانه دوست می‌داریم، وقتی برادران و خواهرانمان را بهتر از خود، یا لااقل هم‌سطح خود می‌دانیم، وقتی نه تنها به منافع خود، بلکه به منافع آن‌ها نیز توجه می‌کنیم، به هر چیزی که درست است فکر می‌کنیم.
این نوع درست اندیشی، به ویژه در روابط تیره، باعث صلح و اتحاد می‌شود و شادی خداوند را گسترش می‌دهد.
تفکر درست، نوعی فروتنی است
فکر کردن به هر چیزی که درست است، تفکری است بدون خودخواهی. متواضعانه راه‌هایی را برای تقویت و تشویق دیگران در نظر می‌گیرد؛ به نیازهای دیگران نگاه می‌کند و به جاه طلبی و نزاع خودخواهانه پایان می‌دهد. «هر کاری را بدون غرغر و مجادله انجام دهید» (فیلیپیان ۲: ۱۴).
مسیح قدرت نهایی در تفکر درست است: «بلکه خود را خالی کرد و ذات غلام پذیرفته، به شباهت آدمیان درآمد و چون در سیمای بشری یافت شد خود را خوار ساخت و تا به مرگ،حتی مرگ بر صلیب مطیع گردید.هنگامی که او به شکل انسان ظاهر شد، خود را در اطاعت از خدا فروتن کرد و به مرگ یک جنایتکار بر روی صلیب مرد» (فیلیپیان ۲: ۷-۸).
در افسسیان ۴: ۲، پولس این احساس را تکرار می‌کند: «در کمال فروتنی و ملایمت؛ و با بردباری و محبت یکدیگر را تحمل کنید.» همان‌طور که ما به دقت در مورد آنچه درست است فکر می‌کنیم، این افکار شکل دادن به رفتار ما را شروع می‌کنند.
تفکر درست، دگرگون می‌کند
کلمه درست همچنین می‌تواند به عادل بودن اشاره داشته باشد. مزمور ۱۱: ۷ به ما می‌گوید که خودِ خدا عادل است و عدالت در قوم خود را دوست دارد و به آن پاداش می‌دهد.
وقتی پولس در پایان فیلیپیان ۴: ۸ می‌گوید «درباره این چیزها بیندیشید»، منظور او این است که این فضائل را ”در نظر بگیرید، فکر کنید و استدلال کنید“. سپس، او می‌گوید: «همان را به عمل آورید» (فیلیپیان ۴: ۹). ما به عنوان ایمانداران باید به درستی فکر کنیم و سپس در مورد اینکه چگونه « انسان جدید را در بر کنید، که آفریده شده است تا در پارسایی و قدّوسیت حقیقی، شبیه خدا باشد» تدبیر کنیم (افسسیان ۴: ۲۴).
هدف پر کردن ذهن ما با هر آنچه درست است، به شباهت مسیح پارسا درآمدن است (اول یوحنا ۲: ۱؛ اعمال رسولان ۳: ۱۴). همان‌طور که با نو شدن ذهن خود دگرگون شوید (رومیان ۱۲: ۲)، با فکر کردن به هر چیزی که درست است، شروع به پوشیدن خودِ جدید می‌کنیم که در معرفت حقیقی نو می‌شود تا به صورت آفریننده خویش درآید (کولسیان ۳: ۱۰).
